اجرای تحول از ساختار دوره ها و آن هم از پایه ششم ابتدایی واجد پیامدهایی است که به وقوع یک سونامی در نظام آموزش و پرورش بیشتر شباهت دارد. مهار پیامدهای این سونامی مستلزم جابجایی نسبت یک به دوازده سرمایه زیربنایی و سرمایه انسانی و مالی است. براورد نمایید این اتفاق در درون نظام آموزش و پرورش چه سونامی را به همراه دارد.

آنچه به نام "سند تحول بنیادین اموزش و پرورش" در آذر 1390 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور رسید، حاصل زحمات  مفید چند ساله محققان دانشگاه و حوزه و کمیسیونهای تخصصی در شورای عالی انقلاب فرهنگی است که از استحکام نظری و راهکاری قابل قبولی برخوردار است. این سند سرمایه فرهنگی است. اما آنچه به نام اجرای آن اکنون در درون نظام اموزش و پرورش کشور در جریان است، اجرای گزینشی، مبهم و انحرافی از پاره ای راهکارهای آن است که محل نگرانی و دغدغه تاریخی و ملی است. 

بد فهمی از اجرای سند و تقلیل آن به نظام آموزشی با تعبیر شهرت یافته به نظام 6،3،3 برازنده واکاوی و نقادی توسط محققان، کارشناسان و رسانه های ارتباط جمعی است. منتقدین و مجریان معتقدند تغییر ساختار دوره ها ارتباط معنی داری با تحقق کیفیت آموزشی و پرورشی ندارد. تغییر ساختار دوره ها پرهزینه و کم فایده است. واقعیت آن است که نظام6.3.3 از مفاد سند تحول استنباط نمی شود. این تصمیم از قبل در وزارت آموزش و پرورش در جریان بوده است و اکنون با تمسک نامعتبر به سند مصوب در شرف اجرای آن قرار داریم. 

اگر تقلیل سند تحول به تغییر ساختار دوره های تحصیلی و نظام 6،3،3 برداشتی ناصواب و غیر حقوقی از سند است، برداشت ناصواب تر آن است که این تغییر از مرکز جغرافیای ساختار دوره ها، یعنی از پایه ششم، آغاز شود. این امر واقعیت ناگواری است که در معرض آن قرار داریم.