مــــدیران نالایق
انتخابات با همه ی زیبائیهای خود و با اینکه نماد دمکراسی می باشد اما در بعضی از شهرهای کوچک منتخبان را وامدار احزاب، گروهها، قومیت ها و برخی افراد فرصت طلب می نماید که این خود یکی از بزرگترین آسیب ها در صحنه ی خدمت به مردم و بی توجهی به اصل شایسته سالاری می باشد.
متاسفانه در چنین شرایطی، افرادی سکان دار ادارات و نهادها می شوند که نه تنها خدمتگزارانی صدیق نیستند بلکه فرصت خدمتگزاری را از افراد لایق و خدمتگزار نیز می گیرند.
طلب آموزشی و آسیب شناسی زیر که بر گرفته از خط مشی و عملکرد چنین مدیرانی می باشد به رشته تحریر در آمده و امید است مورد توجه مسئولان صدیق و همچنین تسکین دهنده دل پر درد کارمندان خدوم قرار گیرد.
معمولاً یکی از ویژگیهای برجسته مدیران نالایق فقدان یا ضعف جدی وجدان کاری است یعنی چون آنها بر اساس شایستگی انتخاب نشده اند همیشه بیشتر انرژی خود را صرف غلبه بر استرسهای خیالی از دست دادن جایگاه خود می نمایند و بدون دلیل به زیر مجموعه خود و حتی مراجعین مشکوک می شوند و تضاد دائمی تفکر خیالی از دست دادن مدیریت و واقعیت های موجود عملاً آنها را به موجودی ستیزه گر تبدیل می کند،آسیب مهم نشأت گرفته از این ویژگیها این است که این تیپ مدیران فوق العاده انحصار طلب هستند و به همین خاطر تلاش دارند تمام کارمندان زیر مجموعه راصرفا خودشان انتخاب کنند و حتی سرایدار و خدمتگذار ساده را بر اساس معیارهای خود انتخاب می کنند یعنی بشکلی مهره چینی می کنند که هیچ کس جرأت انتقاد از آنها را نداشته باشد.
مدیران نالایق فوق العاده شکننده هستند و چون تمام انرژی خود را صرف مقابله با جنجالهای خیالی و طرح نیرنگ مدیریتی می نماید دیگر حوصله تحمل اعتراضی را ندارند.
چنین مدیرانی ظاهری مغرور دارند ولی برای فریب دیگران ناخودآگاه به مکانیسم دفاعی ابطال نیز متوسل می گردند یعنی اظهار خدمت به محرومین و خانواده های نیازمندان ویا حتی احسان به فقرا و غیره ،اما غافل از این موضوع هستند که احسان و نیکی با این شرایط ریا است و فایده ای ندارد و در شرایطی این عمل را ناخودآگاه برای رهایی از عذاب وجدان انجام می دهند.
این مدیران نالایق با توسل به رابطه گرایی مطلق به هرجا منتقل شوند قطعاً اصرار دارند معاونین خود را که اکثراً آدمهایی ضعیف تر از خودشان هستند را خود انتخاب نمایند و اگر به علت شرایط تخصصی افراد نتوانست چنین کند دوست دارد که آن پست ها خالی بماند واگر هم ناچار شد همیشه مراقب آنها گردد که برایش خطری محسوب نشوند.
آسیب جدی چنین مدیرانی این است که کیفیت خدمات را فوق العاده پایین می آورند و اصلاً انجام وظیفه برایشان مفهومی ندارد .
این مدیران، ارگانهای بعضا دولتی و سرانه بیت المال را مثل اموال شخصی خود تلقی می کنند و انگار یک شرکت خصوصی با سرمایه شخصی راه انداخته اند و به همین خاطر نیز فوق العاده سلیقه ای عمل می نمایند.
از آسیب های جدی چنین مدیرانی در وهله اول این است که استعدادها را به دو علت خفه می کنند:
یکی اینکه خودشان استعدادی ندارند ومفهوم خلاقیت را نمی فهمند و دیگر اینکه می ترسند شکوفایی زیر مجموعه هویت و کارآیی آنها را زیر سوأل ببرد.
بنابر این مدام به فکر یارگیری و باج دهی به عده ای و در عوض تهدید و سرکوب عده ای دیگر می افتند.
یکی دیگر اویژگیهای مدیران نالایق ضعف تقوی اخلاقی آنهاست، یعنی هیچ وقت بر اساس اصول اخلاقی و اعتقادی قضاوت نمی نمایند بلکه برا ساس اصول تحریف شده فردی خود تصمیم می گیرند.
از دیگر آسیبهای برجسته چنین مدیرانی این است که وقتی در زیز مجموعه آنها خطا و یا قصوری رخ داد بدون هیچ گونه تلاشی برای اصلاح آن،سعی در پاک کردن صورت مساله و واقعیت می نمایند که این روند موجب رشد تخلف در مجموعه تحت امر می شود.
آسیب دیگر این مدیران نالایق این است که امنیت روانی مجموعه زیر دست خود را همیشه به هم می زنند و با جاسوس پروری انگیزه کاری افراد را با خطر جدی مواجه می نمایند یعنی این تیپ مدیران دوست دارند همه برای انها خبرچینی کنند و در چنین فضای مدیریتی کارمندان خوب، یا منزوی می شوند و یا اینکه ناچار به اعتراض می گردند و چون سیستم بازرسی نیز متاسفانه خودش از دانه های زنجیر ارتباطی چنین مدیرانی محسوب می شود به راحتی شخصیت آنها را با چالش های جدی روبرو می نماید.
اگر ما به محیط کاری چنین مدیرانی سر بزنیم یا با آدمهای ترسو و محافظه کار مواجه می شویم که جرأت اظهار نظر ندارند و یا با موجوداتی متملق روبرو می شویم که خود پاک باخته اند ودیگری هویتی برایشان باقی نمانده است.
امیدوارم مسئولان ارشد استانی و شهرستانی در چینش مدیران نهایت دقت را به عمل آورند و از بکارگیری مدیران نالایق در پست های حساس مدیریتی که نمونه ی آنها نیز در حال حاضر کم نیست ،پرهیز نمایند.
انشاء الله
منبع: http://www.deznn.com
موضوعات مرتبط: آموزشی
برچسب‌ها: مــــدیران نالایق
تاريخ : دوشنبه یکم مهر ۱۳۹۲ | 10:13 | نویسنده : فرامرز شاهی |
